Υπάρχουν πολλοί τύποι χυμώδεις φυτών με περίεργα και / ή όμορφα λουλούδια. Μερικά από αυτά παράγουν μεγάλα μεγέθη, άλλα έχουν μικρότερα, αλλά υπάρχει μια τέτοια ποικιλία που είναι πολύ δύσκολο για σας να κουραστείτε να τα κοιτάτε. Στην πραγματικότητα, είναι σύνηθες για τους ανθρώπους να λένε ότι είναι κρίμα που αντέχουν τόσο λίγο, γιατί είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, πραγματικές ομορφιές.
Θέλετε να μάθετε ποιες υπάρχουν; Αν ναι, μείνε γιατί επιλέξαμε μερικά από τα πιο όμορφα, τα οποία είναι επίσης εύκολο να βρεθούν σε φυτώρια ή / και εξειδικευμένα καταστήματα.
Δεδομένου ότι υπάρχουν βασικά δύο τύποι παχύφυτων (κάκτος και παχύφυτα), θα σας παρουσιάσουμε μερικά είδη του καθενός, έτσι ώστε, με αυτόν τον τρόπο, να είναι πιο εύκολο για εσάς να επιλέξετε:
Κάκτος με υπέροχα λουλούδια
Οι κάκτοι είναι φυτά που προέρχονται κυρίως από την Αμερική. Ζουν σε ξηρές και ημίξηρες περιοχές, όπου η θερμοκρασία μπορεί να αυξηθεί και να ξεπεράσει ακόμη και τους 40ºC. Μερικοί αντιστέκονται στους παγετούς (αδύναμοι), όπως αυτοί που αναπτύσσονται κοντά ή στις περιοχές των Άνδεων, όπως η Εσποστόα ή η Κεφαλοκήριος.
Εστιάζοντας σε αυτά που παράγουν επιδεικτικά λουλούδια, προτείνουμε σίγουρα τα εξής:
Η γιγαντιαία σφαγή
Εικόνα - Wikimedia / Stan Shebs
La Η γιγαντιαία σφαγή, πολύ πιο γνωστό ως saguaro, είναι ο πιο αργός αναπτυσσόμενος κάκτος που υπάρχει: μπορεί να χρειαστούν περίπου 20 χρόνια για να μετρηθεί ένα μέτρο και φτάνει τα 16-18 μέτρα σε ύψος ... Το στέλεχος του είναι συνήθως μοναχικό, αλλά όσο ώριμο θα μπορούσε συμβαίνει να διακλαδίζεται. Ως νεαρός έχει μακριές, αιχμηρές αγκάθια, αλλά τα μεγαλύτερα δείγματα τείνουν να τα χάνουν. Τα λουλούδια εμφανίζονται μόνο σε σαγκουάρο που ήδη ξεπερνούν τα 4 μέτρα ύψος και το κάνουν στην κορυφή κάθε στελέχους. Είναι λευκά και μεγάλα, με διάμετρο έως 13 εκατοστά.
Echinopsis chiloensis
Εικόνα - Wikimedia / Stan Shebs
El Echinopsis chiloensis είναι ένας κάκτος με στήλη ενδημικό στη Χιλή γνωστό ως quisco. Αναπτύσσει κυλινδρικούς, διακλαδισμένους μίσχους, αποκτώντας σχήμα κηροπήγματος, με ύψος έως 8 μέτρα επί 12 εκατοστά σε διάμετρο. Έχει 8-12 ακτινικές αγκύλες και μια κεντρική, η οποία μετρά μεταξύ 4-7 και έως 20 εκατοστά. Αυτά είναι ίσια και αιχμηρά, επομένως το φυτό πρέπει να χειρίζεται με προσοχή. Όσο για τα λουλούδια, είναι λευκά και ανοιχτά κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Πολλαπλασιάζεται
Εικόνα - Wikimedia / Tim Parkinson
La Πολλαπλασιάζεται, γνωστό ως θηλυκός κάκτος σκαντζόχοιρος, είναι ενδημικό είδος στο Μεξικό και το Τέξας. Το σώμα του είναι σφαιροειδές και σχηματίζει αποικίες ή ομάδες πληθυσμού με ύψος 10-15 εκατοστά κατά το ίδιο περίπου διάμετρο. Είναι καλά οπλισμένο με αγκάθια, αφού έχει 5-12 κεντρικά και άλλα 40 ακτινικά. Αυτά δεν κάνουν μεγάλη ζημιά, αλλά συνιστάται να φοράτε γάντια κατά το χειρισμό. Τα λουλούδια έχουν χρώμα κρεμ και έχουν μέγεθος 1,4 εκατοστά.
Rebutia pulvinosa
Εικόνα - Wikimedia / Peter A. Mansfeld
La Rebutia pulvinosa Είναι ένα μικρό φυτό κάκτου, το οποίο δεν ξεπερνά τα 5 εκατοστά σε ύψος. Είναι ενδημικό της Tarija, μια πόλη στη Βολιβία. Το σώμα του είναι σφαιρικό και γεμάτο αγκάθια, αλλά αυτά είναι ακίνδυνα. Σχηματίζει μικρές ομάδες, οι οποίες συνήθως δεν έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 10 εκατοστά. Τα άνθη του είναι λευκά ή πορτοκαλί.
Turbinicarpus valdezianus
Εικόνα - Wikimedia / Michael Wolf
El Turbinicarpus valdezianus (πριν Πελεκύφορα πουπουλένιο) είναι ένας ενδημικός κάκτος από το Μεξικό, συγκεκριμένα από την Κοαχουίλα ντε Σαραγόσα και το Σαν Λουίς Ποτόσι. Ο ρυθμός ανάπτυξής του είναι πολύ αργός, αλλά είναι όμορφος είτε ανθίζει είτε όχι. Φτάνει σε ύψος 2,5 εκατοστά περίπου το ίδιο σε διάμετρο και έχει 25 ακτινικές σπονδυλικές στήλες μήκους έως 1,5 χιλιοστών. Τα άνθη είναι λευκά ή πορφυρά, και φυτρώνουν στην κορυφή του στελέχους.
Παχύφυτα με υπέροχα λουλούδια
Τώρα θα δούμε ποια είναι μερικά από τα παχύφυτα, δηλαδή φυτά που δεν έχουν αρεόλες όπως οι κάκτοι, που παράγουν όμορφα λουλούδια. Αυτά έχουν σαρκώδη φύλλα και είναι συνήθως χρωματισμένα που τραβούν την προσοχή, οπότε έχουν ενδιαφέρον και για αυτόν τον λόγο.
Τα περισσότερα από αυτά που καλλιεργούνται είναι ιθαγενή στην Αφρική, ειδικά στα νότια της ηπείρου, αλλά υπάρχουν είδη σε όλο τον κόσμο.
Conophytum minutum
Εικόνα - Wikimedia / Peter A. Mansfeld
El Conophytum minutum Είναι ένα φυτό που, όπως και τα Λιθόψαρα, είναι πολύ μικρό. Το ύψος του είναι περίπου 4 εκατοστά και τα φύλλα του είναι επίσης προσαρτημένα. Στο πάνω μέρος έχουν μια μικρή ρωγμή, μέσω της οποίας αναδύονται και τα νέα φύλλα τα λουλούδια, τα οποία είναι λιλά.
Echeveria elegans
-
- Εικόνα - Wikimedia / Jacopo Werther
-
- Εικόνα - Wikimedia / Diego Delso
La Echeveria elegans, γνωστό ως τριαντάφυλλο αλάβαστρου, είναι φυτό που προέρχεται από το Hidalgo, μια πολιτεία στο κεντρικό Μεξικό. Τα φύλλα του σχηματίζουν χωρίς στέλεχος ρόδακες, με διάμετρο περίπου 10 εκατοστών. Τείνει να παράγει πολυάριθμα στολόνια (κορόιδα από λεπτά στελέχη), οπότε με την πάροδο του χρόνου σχηματίζει ενδιαφέρουσες συστάδες. Τα λουλούδια είναι ομαδοποιημένα σε αιχμές και είναι πορτοκαλί.
Λιθοψ καρασμοντάνα
Εικόνα - Wikimedia / Dornenwolf
El Λιθοψ καρασμοντάνα, γνωστό ως πέτρινο φυτό ή ζωντανή πέτρα, είναι ένα χοντρό ιθαγενές στη Ναμίμπια του οποίου το ύψος είναι περίπου 5 εκατοστά. Έχει μόνο δύο φύλλα, τα οποία είναι προσαρτημένα και χωρίζονται με μια σχισμή στην κορυφή. Από αυτήν τη ρωγμή προκύπτουν τα δύο νέα φύλλα που θα αντικαταστήσουν τα παλιά, και τα άνθη, που είναι λευκά και μικρά.
sedum palmeri
Εικόνα - Wikimedia / Abrahami
El sedum palmeri Είναι ένα φυτό από χαλκό, εγγενές στο Μεξικό, με ερπυστικούς ή κρεμασμένους μίσχους. Τα φύλλα σχηματίζουν ρόδακες και είναι λίγο πολύ τριγωνικά, πράσινα με ροζ περιθώρια. Τα άνθη ομαδοποιούνται σε τελικές ταξιανθίες και έχουν κίτρινο χρώμα.
Τεκτέριο Sempervivum
Εικόνα - Wikimedia / Salicyna
El Τεκτέριο Sempervivum Είναι φυτό γνωστό ως αειθαλές μείζονα ή κονσόλβα. Είναι εγγενές στα Πυρηναία, τις Άλπεις, τα Απέννινα και τα Βαλκάνια. Φτάνει σε ύψος 20 έως 30 εκατοστά, με διάμετρο 15 έως 30 εκατοστά. Τα φύλλα σχηματίζουν ροζέτες και έχουν έντονο πράσινο χρώμα με μοβ άκρες. Τα άνθη έχουν σχήμα αστεριού και είναι ροζ ή κοκκινωπά.
Ποιο από αυτά τα ανθοφόρα παχύφυτα σας άρεσε περισσότερο;