Τι τύποι κάκτων υπάρχουν;

Οι κάκτοι είναι φυτά που κατακτούν τις καρδιές με μεγάλη ευκολία. Όχι μάταια, είτε λόγω των αγκάθων του είτε, πιο συχνά, λόγω των υπέροχων λουλουδιών του, είναι πολύ εύκολο να υπάρχει τουλάχιστον ένα δείγμα που συνοδεύει ανθρώπους, κάνοντας το σπίτι σας να έχει κάτι από τις αμερικανικές ερήμους.

αλλά, Ξέρετε τι είδους κάκτοι υπάρχουν; Όταν είναι νέοι, κάποιος θα έλεγε ότι είναι σχεδόν λίγοι ίδιοι, και όταν μεγαλώνουν το αρχικό τους μέγεθος "ανακαλύφθηκε". Αν έχετε αμφιβολίες, τότε θα σας μιλήσω για αυτό το ενδιαφέρον θέμα.

Σύμφωνα με το σχήμα του

Οι κάκτοι ταξινομούνται κυρίως από το σχήμα που αποκτά το στέλεχος, το οποίο είναι συνήθως πράσινο αφού το έργο της φωτοσύνθεσης πέφτει πάνω του καθώς δεν έχει φύλλα. Έχουμε λοιπόν:

Στήλες

Είναι αυτό έχετε έναν ή περισσότερους κυλινδρικούς μίσχους που αναπτύσσονται λίγο πολύ ίσια, σαν να ήταν στήλες (εξ ου και το όνομα). Αυτά μπορεί ή όχι να διακλαδίζονται, αν και σε κάθε περίπτωση είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά, ειδικά αν είναι ένα από αυτά που πρέπει να κοιτάξετε για να δείτε, όπως το Η γιγαντιαία σφαγή ή σαγκουάρο.

Μέσα σε αυτήν την ταξινόμηση υπάρχουν τρεις υποτύποι:

• Βασιτόνη: η διαίρεση συμβαίνει στη βάση του στελέχους.
• Μεσοτόνε: η διαίρεση συμβαίνει προς το μέσο του στελέχους.
• Αρκτικόλεξο: η διαίρεση συμβαίνει στην άκρη του στελέχους.

Στρογγυλός

Είναι αυτό έχουν σχήμα στρογγυλού ή βαρελιού. Η δημοτικότητά του είναι τεράστια, καθώς δεν υπάρχει μόνο μεγάλη ποικιλία, αλλά επίσης συνήθως δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο, γι 'αυτό καλλιεργούνται σε αίθρια, βεράντες και ακόμη και σε μικρούς κήπους σε θερμές εύκρατες περιοχές.

Τα πιο γνωστά γένη είναι το Echinocactus, το οποίο περιλαμβάνει το Echinocactus grusonii (ή έδρα της πεθεράς), η Mammillaria ή η Copiapoa. Φυσικά, πρέπει να έχετε κατά νου ότι καθώς μεγαλώνουν μπορούν να αποκτήσουν στήλη, αλλά θα συνεχίσουν να είναι ως επί το πλείστον σφαίρα.

cladode

Τέλος, έχουμε κάκτους που έχουν πεπλατυσμένους μίσχους, τους οποίους ονομάζουμε cladodes. Το γένος που το αντιπροσωπεύει είναι αυτό του Opuntia.

χωρίς αιχμές

Ένας άλλος τρόπος ταξινόμησής τους είναι η παρουσία ή η απουσία αγκάθια. Σε γενικές γραμμές, η συντριπτική πλειοψηφία των κάκτων έχει, αφού αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να προστατευθούν από πιθανούς αρπακτικούς (εκτός από άλλες λειτουργίες όπως σας λέω στο αυτό το άρθρο). Αλλά Υπάρχουν μερικά είδη που δεν έχουν ή που τα έχουν τόσο κοντά ώστε να είναι ελάχιστα ορατά, όπως αυτά:

Astrophytum asterias

Αυτός ο μικρός κάκτος προέρχεται από τις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες και το βόρειο Μεξικό. Μπορεί να φτάσει σε διάμετρο 10 εκατοστά και ύψος 5 εκατοστά, και τα άνθη του είναι κιτρινωπά με το κεντρικό τμήμα πορτοκαλί. Δεν έχει κανένα αγκάθι.

Υποδεδομένα Echinopsis

Αυτός είναι ένας σφαιρικός κάκτος ενδημικός στη Βολιβία και την Παραγουάη Μπορεί να φτάσει σε ύψος περίπου 10cm και διάμετρο 10-15cm. Παράγει λευκά άνθη διαμέτρου έως 5 εκατοστών και δεν έχει αγκάθια.

Λοφοφόρα

Οι κάκτοι του γένους Lophophora είναι φυτά χωρίς σπείρες που προέρχονται από το Μεξικό. Έχουν σφαιρικό σχήμα και φτάνουν σε ύψος και διάμετρο περίπου 5-10εκ.. Παράγουν πολύ όμορφα, λευκά-ροζ λουλούδια.

Τα μόνα δύο υπάρχοντα είδη, το Λ. Williamsi και L. diffusa, ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ να εξαφανιστουν.

Ρίσσις

Οι Rhipsalis είναι επιφυτικοί κάκτοι που προέρχονται από την Κεντρική Αμερική, τη Νότια Αμερική, την Αφρική, τη Μαδαγασκάρη, τη Σρι Λάνζα, την Ινδία και το Νεπάλ. Το πιο γνωστό είδος είναι το R. baccifera. Οι μίσχοι του μπορεί να είναι πεπλατυσμένοι ή κυλινδρικοί, λίγο πολύ σκούρο πράσινο και τα άνθη του είναι μεγάλα, λευκά.

Schlumbergera truncata

Ο χριστουγεννιάτικος κάκτος είναι ένα κρεμαστό φυτό που προέρχεται από τη Βραζιλία φτάνει σε ύψος έως 30 εκατοστά. Τα τμήματα του είναι ισοπεδωμένα, πράσινα και παράγουν άνθη μήκους 6-8cm, ροζ, σκούρο κόκκινο ή λευκό.

Υπάρχουν τύποι εσωτερικών κάκτων;

Όταν δεν έχετε κήπο ή αίθριο αλλά θέλετε να απολαύσετε μια ωραία συλλογή κάκτων, είναι φυσιολογικό να αναρωτιέστε αν υπάρχουν είδη που μπορούν να καλλιεργηθούν σε εσωτερικούς χώρους. Και καλά, η απάντηση είναι ... όχι, με εξαιρέσεις. Όντας πολύ απαιτητικοί για το φως του ήλιου, αν τα βάλουμε σε εσωτερικούς χώρους, είναι πολύ συνηθισμένο να κάνουν αιθιοποίηση, δηλαδή, τα στελέχη τους μεγαλώνουν υπερβολικά προς μια πηγή φωτός, και αν αυτό δεν ήταν αρκετό, εξασθενίζουν.

Για το λόγο αυτό, η σύστασή μου θα είναι πάντα να τα διατηρείτε έξω ή σε θερμοκήπιο σε περίπτωση που πρέπει να προστατευθούν από τον παγετό. Ωστόσο, Εάν έχετε, για παράδειγμα, ένα εσωτερικό αίθριο με γυάλινη οροφή ή ένα δωμάτιο με παράθυρα από τα οποία εισέρχεται πολύ φως, τότε θα μπορούσατε να έχετε κάκτους, όποιος. Προσοχή όμως: λάβετε υπόψη ότι εάν τα μεγαλώνετε προστατευμένα από τον ήλιο, θα πρέπει να κάνετε το ίδιο στο σπίτι, απλά μην τα τοποθετείτε ακριβώς μπροστά από το παράθυρο.

Για περισσότερες πληροφορίες προτείνω να διαβάσετε αυτό το άρθρο.

Και με αυτό τελειώνω. Ελπίζω όλα όσα μάθατε να σας βοήθησαν.