Εικόνα - Worldofsucculents.com
Ο κάκτος κηροπηγίων είναι ένα στολίδι της αμερικανικής ερήμου. Παρόλο που έχει αρκετά αργό ρυθμό ανάπτυξης, είναι ένα είδος που μπορεί να αναπτυχθεί εύκολα, που τρελαίνει όλους τους λάτρεις των ακανθωτών παχύφυτων που έχουν επίσης αρτηριακό έδρανο.
Εάν έχετε έναν μεγάλο ιστότοπο και θέλετε να επιδείξετε τον κήπο σας, μην διστάσετε, πάρτε ένα browningia candelarisΌτι Θα φροντίσω να σας αφήσω την επαγγελματική του κάρτα.
Ο κάκτος των κεριών, του οποίου το επιστημονικό όνομα είναι browningia candelaris, Είναι ένα είδος της οικογένειας των κάκτων ενδημικό στα υψίπεδα της Χιλής και του Περού. Περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1833 ως Cereus candelaris από τον Γερμανό βοτανολόγο Franz Julius Ferdinand Meyen. Το 1920, οι Brittonn και Rose το τοποθέτησαν στο γένος Browningia.
Αναπτύσσεται μεταξύ 1700 και 3000 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Φτάνει σε ύψος έως 5 μέτρα, και έχει ένα διακλαδισμένο και καλά οπλισμένο δενδρικό ρουλεμάν με ίσια καφέ αγκάθια του οποίου το μήκος είναι 6-15cm. Τα υψηλότερα κλαδιά μπορεί να έχουν ή να μην έχουν αγκάθια. Όλα έχουν περίπου 50 πλευρά. Ο κορμός του είναι ίσιος, με πάχος έως 50 εκατοστά.
Τα άνθη είναι σωληνοειδή, λευκά, μήκους 8-12 εκατοστών και ημερήσια.. Μόλις επικονιαστούν, τα φρούτα αρχίζουν να ωριμάζουν, τα οποία θα καταλήξουν να είναι βρώσιμα.
Αν μιλάμε για τη φροντίδα του, πρέπει να πούμε ότι είναι ένα κάπως ευαίσθητο είδος. Χρειάζεται ηλιόλουστες εκθέσεις για να αναπτυχθεί, και ένα υπόστρωμα που έχει εξαιρετική αποστράγγιση αφού δεν ανέχεται την υπερχείλιση. Επιπλέον, δεν πρέπει να το ποτίζουμε υπερβολικά, μόνο όταν το έδαφος είναι πολύ ξηρό.
Όντας αργή ανάπτυξη, μπορούμε να το μεγαλώσουμε για πολλά χρόνια σε μια κατσαρόλα, που αναμφίβολα θα είναι καλά νέα για όσους ζουν σε περιοχές όπου ο χειμώνας είναι δροσερός, καθώς αυτό το θαύμα του κάκτου δεν αντιστέκεται στον παγετό.