In de winter, wanneer de overgrote meerderheid van de planten in winterslaap is, is er een cactus die enkele van de mooiste bloemen ter wereld produceert: de Schlumbergera truncata. Veel beter bekend als Kerstcactus, het is een van de meest gevraagde vetplanten wanneer het einde van het jaar nadert, omdat het zo vrolijk is dat het veel vreugde in huis brengt.
Bovendien heeft het onderhoud is heel eenvoudig, zozeer zelfs dat het zelfs elke maand in huis kan worden gegeten.
Schlumbergera truncata is de wetenschappelijke naam van een soort van epifytische cactus endemisch in Brazilië, waar het aan bomen of tussen rotsen groeit. Het krijgt de gebruikelijke namen Christmas Cactus, Santa Teresita, Easter Cactus, Cigocacto, Thanksgiving Cactus en natuurlijk Christmas Cactus.
Het wordt gekenmerkt door het hebben van afgeplatte groene bladeren, met licht gekartelde randen. Bloemen ontspruiten het hele jaar door aan de bovenkant van elk bladvooral in de winter. Deze zijn ongeveer 8 cm lang en kunnen roze, rood of wit zijn.
Als we het hebben over de teelt ervan, is het een plant die we als gemakkelijk zouden kunnen bestempelen. We moeten plaats het in een zeer lichte kamer, uit de buurt van tocht, en geef het niet meer dan 3 keer per week water in de zomer en om de 6 dagen de rest van het jaar. In het geval dat we in een gebied wonen zonder vorst, kunnen we het buiten laten beschermen tegen direct zonlicht.
Elke twee jaar heb je een potwissel nodig, die gevuld moet worden met goed drainerend substraat, zoals zwarte turf gemengd met perliet in gelijke delen. Evenzo, om een grote hoeveelheid bloemen te produceren, is het erg belangrijk om het het hele jaar door te bemesten met een vloeibare cactusmest, volgens de aanwijzingen op de verpakking van het product.
Ten slotte, als we het willen vermenigvuldigen, kunnen we het heel eenvoudig doen: in het voorjaar snijden we bladsegmenten en spijkeren deze in een pot met turf. Ze zullen zeer snel wortel schieten: na 15-20 dagen. Een andere manier om aan nieuwe exemplaren te komen is door hun zaden, ook in de lente of zomer, in een zaaibed met vermiculiet te zaaien.