Są kaktusy tak ładne, że wyglądają jak wypchane zwierzęta… i to dosłownie. Jego ciernie są nie tylko nieszkodliwe, ale chcesz je pieścić raz za razem, jak to ma miejsce w przypadku Mammillaria pierzaste.
Gatunek ten jest jednym z najsłodszych z całego rodzaju, a kiedy kwitnie, jest to widok, którego nie można przestać oglądać. Tutaj masz jego plik, więc wiesz, jak to jest i jakie są jego troski.
Mammillaria pierzaste Jest to naukowa nazwa kaktusa endemicznego dla Meksyku, a konkretnie z Coahuila de Zaragoza, Nuevo León i Tamaulipas, popularnie znanego jako biznaga plumosa. Charakteryzuje się rozgałęzionym wzrostem z bulwami (co nazwałbym małymi „głowami”) które mierzą około 6 do 7 cm wysokości i około 3-4 cm średnicy.
Otoczki są okrągłe i mają około 40 kolców, wszystkie promieniste, białe i miękkie w dotyku. Kwiaty, które wyrastają na wiosnę, mają długość około 12-16 mm i są żółtawe. Brązowo-różowy owoc zawiera dużą ilość maleńkich czarnych nasion.
Jeśli mówimy o jego uprawie, niezwykle ważne jest, aby pamiętać, że nie znosi nasiąkania wodą. Wystarczy raz przejść przez wodę, żeby ją zgubić. Dlatego, aby tego uniknąć Polecam posadzić go w zwykłym pumesie lub wcześniej umytym piasku rzecznym i wystawić na pełne słońce, bo inaczej doprowadzilibyśmy go do etiolowania, czyli do silnego wzrostu i bardzo szybkiego poszukiwania światła, które by go osłabiało.
Ponadto, trzeba go bardzo mało podlewać: około 2 razy w tygodniu latem i co 15-20 dni przez resztę roku. Nie możemy też zapomnieć o płaceniu płynnym nawozem kaktusowym zgodnie z instrukcją na opakowaniu, podczas wszystkich ciepłych miesięcy w roku.
Resztę możemy mieć Mammillaria pierzaste zawsze na zewnątrz, jeśli temperatura nie spada poniżej -3ºC; W rzeczy samej, wskazane jest, aby chronić go przed gradem.