La Sulcorebutia arenacea To kaktus, z którego prawie bez wysiłku wyrastają małe, ale piękne kwiaty; w rzeczywistości przy minimalnej pielęgnacji możemy cieszyć się jej autentycznym kwiatowym pięknem każdego roku, ponieważ zaczyna je produkować również w bardzo młodym wieku.
Raczej mały rozmiar, jeśli nie mamy dużo wolnego miejsca, nie musimy się o nic martwić: uprawa w doniczce jest wysoce zalecana.
Sulcorebutia arenacea (przed Rebutia arenace) to nazwa naukowa endemicznego gatunku z Cochabamba (Boliwia), opisanego przez Martína Cárdenasa Hermosa i opublikowanego w Narodowy dziennik kaktusów i sukulentów w roku 1961. Charakteryzuje się wzrostem do ok. 5-13cm wysokości i ok. 10cm szerokości. Jego ciało ma kształt kulisty i składa się z 30 żeber. Otoczki są szerokie i kremowe. Z tych wyrasta 14 do 16 szorstkich, białawo-żółtych lub brązowych kolców o długości około 0,4-2 cm. Brak centralnego kręgosłupa.
Kwitnie wiosną-latem. Kwiaty mają do 5 cm długości i około 4 cm szerokości i są złociste lub żółto-pomarańczowe. Owoce mają średnicę 6-8 mm i są czerwono-brązowe.
Jeśli mówimy o jego uprawie i utrzymaniu, można śmiało powiedzieć, że jest to kaktus odpowiedni dla początkujących. Dopóki jest w bardzo jasnym miejscu (lub w bezpośrednim słońcu, jeśli stopniowo się do tego przyzwyczaja) chroniony przed intensywnymi mrozami od -5ºC, w doniczce z czarnym torfem zmieszanym w równych częściach z perlitem i jest to woda raczej oszczędnie , ten Sulcorebutia arenacea będzie mógł rosnąć i rozkwitać, co będzie przyjemnością.
Mimo to należy pamiętać, aby co dwie lub trzy wiosny przesadzać ją do nieco większej doniczki i nawozić płynnym nawozem kaktusowym zgodnie z instrukcją na opakowaniu produktu.