La welwitschia mirabilis tüm sukulent bağımlıları için zorlu bir bitkidir. Özellikle dekoratif olduğu için değil, onunla başarıya ulaşmanın bir gurur kaynağı olduğunu umursamak çok zor.
Dünyanın en kurak ve en sıcak bölgelerinden biri olduğu için, onu biraz daha ılıman bir iklime uyarlamaya karar vermek genellikle kötü sonuç verir. Buna rağmen, bu sulu meyveler hakkında bir blog ve tüm türler hakkında dosyalar olmalı: welwitschia mirabilis Özleyemezsin.
Nasıl oluyor?
La welwitschia mirabilis Joseph Dalton Hooker tarafından tanımlanan ve 1862'de The Gardeners' Chronicle & Tarım Gazetesi'nde yayınlanan monotipik bir türdür (Welwitschia cinsindeki tek tür). Namib Çölü'nün sadece iki yaprağının filizlendiği kalın bir gövdeden yetişen endemik bir bitkidir.. Çimlendikleri anda, bu iki yaprağa dönüşen kotiledonlar filizlenir.
Çiçekler bitkinin ortasındaki bir terminal sapından çıkar ve turuncu renktedir. Tohumlar laminer kanatlı bitkilerdir ve yaklaşık 2 cm ölçülerindedir.
Onların dertleri ne?
Sahip olmak welwitschia mirabilis koşullarda çok, çok iyi drene olan alt tabakaya sahip büyük, derin bir tencereye dikilmelidir.. Aslında, pomzanın tek başına veya yıkanmış nehir kumu ile karıştırılarak kullanılması şiddetle tavsiye edilir. Ek olarak, az sulamanız gerekir: yazın 10-15 günde bir ve yılın geri kalanında ayda bir.
Bununla birlikte, hava iyi değilse, onu en iyi alt tabakada bulundurmak işe yaramaz. Maksimum sıcaklık sorunsuz 40ºC olabilir, ancak minimum sıcaklık 0ºC'nin altına düşmemelidir. Olursa, onu ısıtılmış bir serada korumamız gerekecek.